FRENK MAYDANOZU

-
FRENK MAYDANOZU
Frenk maydanozu (Anthriscus cerefolium), Maydanozgiller familyasından olan frenk maydanozunun ana vatanı Kafkasyadır ancak Romalılar tarafından Avrupa'nın her yerine yayılmıştır. Halk arasında eşek hardalı ve siyah hardal gibi isimlerle de adlandırılır. Frenk maydanozu daha çok kırlarda yetişen bir yıllık, aromatik kokulu bir bitki türüdür. Genelde mutfakta hafif yemeklere aroma vermek için kullanılır ve Fransız mutfağında "fines herbes" adı verilen aromatik bitki karışımının içindeki bitkilerden birisidir.
Frenk maydanozu bitkisi 40–70 cm'ye kadar büyür ve üçlü tüysü kıvırcık yaprakları olur. Çapları 2.5–5 cm arasında olan beyaz çiçekleri bulunur. Meyvesi 1 cm olup tırtıklı ağzına doğru ince ve dikdörgensi-yumurtamsı bir şekildedir.
Frenk maydanozu, genelde mutfakta yemeklere ve salatalara tat vermek için kullanılır  ve Fransız mutfağında "fines herbes" adı verilen aromatik bitki karışımının içindeki bitkilerden birisidir.  Baharat olarak sığır eti yemeklerine katılır. Özellikle Fransız mutfağında geniş bir kullanıma sahip olan Frenk maydanozu, makarna soslarına eklenir. Aromatik kokusuyla kızartmalara da eklenen bitkinin kıvırcık yaprakları servis tabaklarını süslerken kullanılır. Frenk maydanozu pişirilirken kokusunu kaybedeceği için pişirilmeden kullanılmalıdır.
Geleneksel tıpta ilaç olarak kullanılan Frenk maydanozu, batıda geleneksel olarak çeşitli şekillerde kullanılmıştır. Hamile kadınlar suyu ile yıkanırlar; losyon olarak cildi temizlemek için ve ilaç olarak kan temizleyici olarak kullanılır. Ayrıca kuvvetli bir sindirim kolaylaştırıcısı olduğu ve tansiyonu düşürdüğü söylenir. Sirke ile karıştırarak hıçkırığa karşı da kullanılır. Frenk maydanozunun kurutulmuş tohumları ile birlikte kaynatılarak çay yapılır. Çay dışında süte veya sirkeli suya katılarak tüketilen Frenk maydanozu, haricen de kullanılır. Haricen kullanılacağı zaman hardal unu, bal ve zeytin yağı gibi gıdalar ile karıştırılır ve merhem yapılır. yüksek dozlarda kullanıldığında zehirlenmelere neden olur.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KLORA SİR

-
Resim
KLORA SİR Klora Sir Klora sir, hamurdan yapılan, Doğu Anadolu Bölgesi, Doğu Karadeniz’in bazı bölgeleri, İç Anadolu’nun doğu kesimlerinin yöre mutfağına ait sarmısaklı etsiz bir tür yemektir. Daha çok Sivas, Gümüşhane, Tunceli, Erzincan, Elazığ, Bingöl, Kayseri ve çevresine has bir yemek türüdür. Bu yemeğin bölgelere göre  Sarmısaklı Kömbe, Babuko, Klora sir, Zervet ve Zerafet diye çeşitli adları var.  MALZEMELER: 1 KG : Un 30 GR : Tuz 10 GR : Karbonat 500 ML : Ilık su ( tahmini olarak ) SOSU : 1 KG : Yoğurt 250 GR : Tereyağ 5 DİŞ : Sarımsak HAZIRLANIŞI : Karıştırma kabında un, tuz ve karbonat karıştırılır.  Alabildiği kadar ılık su ile hamuru yoğrulur. Gevrek olması ve içinin rahat oyulabilmesi için hamur olabildiğince sert olmalıdır. Hazırlanan hamur yağlanmış tepsiye alınır. Bastırlıarak yayılır ve hamurun içli olmasını sağlamak için hamur çok bastırılmaz.üzeri yağlanarak fırında kızarana kadar pişirilir. (180’c) Fırında çıkınca  ilk sıcaklığı çıkınca üzerindeki s...
Devamı

MISIR NİŞASTASI

-
Resim
MISIR NİŞASTASI Mısır nişastası Mısır nişastası, mısır (darı) tanelerinden elde edilen nişastadır. Nişasta, tanelerin besidokusundan elde edilir. Mısır nişastası 1840 yılında Jersey City, New Jersey'de buğday nişastası fabrikasında denetimci olarak çalışan Thomas Kingsford tarafından keşfedilmiştir. 1851'e kadar, mısır nişastası öncelikli olarak çamaşır nişastalamada ve diğer endüstriyel kullanımlarda değerlendirilmiştir. Mısır nişastası, sosların ve çorbaların yoğunlaştırılmasında, mısır şurubu ve diğer şekerlerin yapımında kullanılan oldukça popüler bir gıda maddesidir. Mısır nişastası mutfaklarda kullanımı sıvı bazlı gıdalarda (örneğin, çorbalar, soslar, salçalar, muhallebiler) düşük sıcaklıktaki sıvılarla karıştırarak hamursu veya bulamaç kıvamına getirmek amacıyla kıvam artırıcı olarak kullanılır. Opak yerine saydam bir karışım elde etmek amacıyla bazen tamamen un yerine kullanılır. Nişasta ısıtıldığında molekül zincirleri çözülür ve diğer nişasta zincirleriyle çarpışa...
Devamı

HUMUS

-
Resim
HUMUS Humus Humus, nohut ve tahine limon suyu, sarımsak, tuz, kimyon, kırmızı biber ve zeytinyağı eklenerek yapılan bir Orta Doğu mezesidir. Houmous ve Hummus olarak da yazılıp okunur. Hummus Arapça'da nohut anlamına gelmektedir. Daha çok Arap ülkelerinde ve yine Orta Doğu'da, İsrail'de sıkça tüketilmekle birlikte Türkiye, Ermenistan , Kıbrıs ve Yunanistan gibi ülkelerde de geleneksel bir yemek olarak yapılıp tüketilir. Türkiye'de ise Hatay ve Mersin yöresinde yapılmaktadır.   Avrupa ve Amerika'da oldukça popüler bir ürün olmuştur. Humus Ortadoğu'da pide, domates ve salatalıkla yenen bir kahvaltılık, ana yemek öncesi iştah açıcı bir atıştırma veya kendi başına bir öğün iken Avrupa ve Amerika'da cipsle birlikte tüketilen bir meze haline gelmiştir. Kızarmış tavuk ya da kırmızı etin yanında servis edilebilir. Humusun başka hazırlama şekillerde mevcuttur. Kiremit kaplara koyularak fırında ikinci kez pişirilerek de hazırlanabilir. Bu sunum genelde biraz daha ...
Devamı