Kayıtlar

HAŞIL & XASIL

Resim
  Haşıl kelimesi, Türkçeye Ermenicede lapa veya çorba anlamına gelen "xašil" kelimesinden geçmiştir. Haşıl Anadolu'da Sivas, Kars, Erzurum, Rize, Erzincan, Tunceli, Gümüşhane, Bayburt ve Kuzey İran’da yapılan bir yemektir. Bölgeye göre haşılın yapımı değişiklik göstermektedir. Buna göre yörelerde buğday ya da bulgurla yapılır. Üzerine sarımsaklı yoğurt ve eritilmiş tereyağı dökülerek yenen haşılın yapılışı oldukça kolay lezzeti ise benzersiz. Kars usulü ; Buğday, un, tuz, yoğurt, sarımsak ve tereyağı ile yapılır. Kars usulü haşıl yapılırken buğdaylar su ve tuzla beraber pişirilerek buğdayın suyu çekmesi sağlanır. Suyu çeken buğdaya un eklenir. Ardından yoğurt ve sarımsakla sarımsaklı yoğurt yapılır. Haşılın üzerine önce tereyağı, sonra sarımsaklı yoğurt dökülür. Son aşamada tabağın ortası boşaltılır ve boşaltılan yere tereyağı ilave edilir. Sivas usulü ;   Sivas usulü haşılın ana malzemesi bulgur veya yarma buğdaydır. Kullanılan diğer malzemeler ise süzme yoğurt, su,

BULGUR

Resim
Bulgur BULGUR Bulgur, buğdaydan yapılan bir yiyecektir. Orta Doğu ve Akdeniz mutfaklarında tüketilen bulgur, tahıl grubundan sayılmakta ve Bulgurdan çorbalar, çiğ köfte, pilavlar, kısır, bulgur çerezi, bulgur helvası gibi yiyecekler yapılır. Önemli ve ekonomik bir karbonhidrat kaynağı olan bulgurun kökenini yüksek ihtimalle Orta Doğu'dur. Bulgurun yapımında kullanılan antik yöntemin ise günümüz Kürdistan bölgesine dayandığı düşünülmektedir. Bununla beraber 13. yüzyıldan önce bulgurdan veya bulgurun kökeninden bahseden bir kaynak bulunmamaktadır. Genel görüşe göre Osmanlı İmparatorluğu bulguru imparatorluk boyunca yaygınlaştırmıştır. Bethany Kehdy'ye göre, bulgur kelimesinin kökeniyle ilgili en kuvvetli iddia Kürtçede ezilmiş veya çakıl taşları anlamın gelen "palkhurd" kelimesinden türediğidir. Bununla beraber günümüz Kürtleri bulgura "savar" der. Etimolojik olarak kökeninin İrani dillere dayandığı genel olarak kabul gören bulgur, Arapçaya "burghul"

AŞURE

Resim
  AŞURE Aşure Aşure, özellikle Anadolu halkı adına geleneksel anlamda büyük bir öneme sahip olan, dini anlamda ise Hicri takvim baz alınarak Muharrem ayının onuncu gününde yapılan bir tatlı çeşididir. İslami inanç kapsamında, Muharrem ayının onuncu gününde, Nuh Peygamber tarafından bu tatlı yapılmıştır. Büyük Tufan’ın ardından, hayatta kalanlar ile birlikte karaya ayak bastıktan sonra, Nuh Peygamber elindeki son malzemelerden yaptığı bu tatlıyı üretmiştir. Temel anlamda su, buğday, nohut, toz şeker, fasülye ve pirinç malzemelerinden yapılan aşure, yer yer süsleme amacı güdülerek ceviz, çam fıstığı, badem, nar, susam ve tarçın gibi kuruyemiş, meyve ve baharatlardan da destek almaktadır. Ayrıca, bir vegan türü olarak ortaya çıkan bu yemek türünde, bu özelliğinin doğal sonucu olarak hiçbir hayvansal kaynaklı gıda ürünü ya da malzemesi bulunmamaktadır. Kökeni Arapça’daki aşara kelimesinden gelen aşure ismi, Ermeni ve Rum kültüründe de yaygın şekilde bu tatlının yapılmasından dolayı bil

SÜRK PEYNİRİ

Resim
  SÜRK PEYNİRİ Arapça’ da çökelek anlamına gelen “Sürk”, Hatay’a özgü bir tattır ve kendine has yapım aşaması vardır. Küflü Çökeleğin malzemeleri; taze çökelek, zeytinyağı, karabiber, fesleğen yaprağı, pul biber, karanfil, zahter, yeni bahar, tarçın, kimyon, muskat, sarımsak ve acı biber salçasıdır. Kimi bölgelerde baharatlı çökelek olarak da isimlendirilmektedir. Çökelek, elde edildikten sonra uzun süre dayanabilmesi için bir miktar tuzlanarak saklanmaktadır. Çökelek peyniri daha çok evlerde geleneksel yöntemlerle üretilmektedir ve bu nedenle çökelek peynirinde standart bulunmamaktadır. Çökelek peyniri üretim yöntemi şöyledir; sütten çökelek üretimi normal sağılmış süt bir gün öncesinden ekşimeye bırakılır. Ekşiyen süt ocak üzerinde hafif sıcaklıkta (40-45°C) çöktürmeye başlanır. Bunu hızlandırmak amacıyla içine limon sıkılır ya da limon tuzu atılır. İçindeki su yavaş yavaş buharlaşır ve tortu dibe çöker. Oluşan tortu süzme bezlerine alınır ve yüksekçe bir yerden asılarak kala

HİNT CEVİZİ

Resim
HİNT CEVİZİ Hint cevizi Hint cevizi ya da Muskat (Myristica), portakal ağacına benzeyen, anavatanı Banda Adaları olan bir tropik ağaç cinsi ve baharat olarak kullanılan meyvesi. Hindistan cevizi ile ad benzerliği dışında ilgisi yoktur. Karayipler bölgesinde, özellikle de Grenada'da yetişir. Bitkinin tohumları baharat olarak kullanılır. 2–3 cm uzunlukta, 1–2 cm çapta, oval, cevize benzer tohumlar vardır. Tohumlar sabit yağ, uçucu yağ ve rezin taşır. Ağacın meyveleri olgunlaştığında kurutulup baharat olarak kullanılır. Endonezya'da meyvenin etli dokusu palmiye şekeriyle karıştırılıp güneşte kurutularak besleyici bir tatlı yapılır. Geçmişte reçeli de yapılmıştır. Avrupa'da Hint cevizi ve çekirdeği özellikle patates ve işlenmiş et yemeklerinde kullanılır. Ayrıca çorbalar, soslar ve hamur işlerinde kullanılır. Hollanda'da ise Brüksel lahanası, karnabahar ve çalı fasulyesi gibi sebze yemeklerinde kullanılır. Ortadoğu mutfağında öğütülmüş Hint cevizi baharat olarak kulla

HAMBURGER

Resim
HAMBURGER Hamburger Hamburger iki dilim yuvarlak sandviç ekmeği arasına yerleştirilen bir köfteyle yapılan sandviç türü. Genellikle ketçap, mayonez, turşu, soğan, domates, hardal ve bunun gibi değişik malzemelerin de ilavesiyle servis edilir. Yapımında kullanılan köfte genellikle kırmızı et olmakla beraber tavuk etinden (chickenburger) yapılanları da yaygın olarak tüketilmektedir. McDonald’s, Burger King gibi büyük ayaküstü yemek şirketleri için çok önemli olmakla beraber Almanya’nın Hamburg şehrinden adını almıştır. Kalorisi çok yüksektir. Amerika gibi çok gelişmiş bir devletin sağlık sorunlarının başını çekmektedir. Ayrıca obeziteye de neden olan bir besindir. Yağ oranı çok yüksektir ve ayaküstü yemek yiyeceklerin en önemlisidir. Chesse burger  Hamburgerin tarihine bakıldığında Orta Asya’ya Tatar diye bilinen Türk toplumlarına kadar uzanır. O zamanlar savaşçı Tatar atlıları çiğ et yiyorlardı. Zamanla bu eti eğerlerinin altına koyduklarında, uzun seferlerde atın hareketleri sonucu

DENİZ BÖRÜLCESİ

Resim
DENİZ BÖRÜLCESİ Deniz börülcesi (Salicornia europaea), ıspanakgiller (Amaranthaceae) familyasından olan   bitki deniz kıyılarında suyun gel-git yaptığı yerlerde sular çekildikten sonra yetişir. bu bitki, tuzlu, ekşi ama lezzetlidir. Daha çok ilkbaharda tüketilir; çünkü sonbahara doğru deniz tuzunu iyice içine çeker ve bu isim altında birbirine çok benzer ve zor ayırt edilir alt türler bulunur. Deniz börülcesi tek yıllık, etli (sukkulent), tuzcul bir bitkidir. Uzunlukları 5–45 cm arasında olabilir. Alt türüne bağlı olarak gövde az veya çok dallı olabilir. Yapraklarının küçük ve pul gibi olması nedeniyle bitkinin gövdesi eklemli gibi görünür. Yeşil, kirli kırmızı veya sarı-yeşil olabilir. Sonbaharda koyu kırmızı bir renk alırlar. Meyveleri kapsül şeklindedir. Deniz börülcesi, çiçekli bitkilerin tuza en dayanıklı olanıdır. Bitkinin etli (sukkulent) olmasının nedeni tuza dayanıklılığıyla ilişkilidir En çok görüldüğü yerler kuzey yarım kürede orta enlemlerdeki deniz ve tuzlu göl kıyıl